Bep had eens van Truus Coumans uit Roggel een mooie, chique oude jas geleend. Zij had deze nodig voor een sketch waarin zij moest meespelen in het toen nog bestaande cabaret van Melodia te Roggel. Het was precies de jas die bij haar rol paste. Een jas die weliswaar uit de mode was, maar nog te goed en te mooi om weg te gooien. Om die reden had Truus deze jas ook bewaard. Ze moet wel gedacht hebben “Je weet maar nooit, waar ie nog voor is.” Je kon er aan zien en zelfs voelen, dat ie niet goedkoop was geweest. Truus was er ook altijd heel zuinig mee omgegaan. Maar enfin, Bep mocht die prachtige jas van Truus lenen en heeft hem toen ook gedragen tijdens de cabaretvoorstellingen. Daarna is de mooie, chique oude jas per ongeluk bij ons in de lappenmand terecht gekomen. Ja, zoiets kan natuurlijk altijd gebeuren met een oude jas. Ik had een zwak voor lappenmanden en zat er ook met regelmaat in te graaien. Een van mijn hobby’s was namelijk kleren maken en wat is dan nog leuker als je dat van oude lappen kon doen. En trouwens steeds nieuwe stofjes kopen zat er toen niet aan, dus wat doe je dan? Je gaat opzoek naar oude nog goeduitziend bruikbaar spul want, daar kwamen de prachtigste resultaten uit voort. Voor een habbekrats had je dan bijvoorbeeld een leuke rok of bloes of wat voor kledingstuk dan ook. Het koste meestal alleen een klosje garen, een rits en wat knopen, de rest was puur winst. Tja, en zo kwam ik ook uit bij die bewuste jas, maar natuurlijk niet wetende dat dit de geleende jas van Truus was. Ik zag wel meteen dat het stof van goede kwaliteit was, maar verder had ik niets in de gaten. In een mum van tijd, lag de oude chique jas helemaal uit elkaar en had ik de achter- en voorpanden, de mouwen etc. mooi opgevouwen op de tafel liggen. Toen kwam Bep binnen. Ze kon haar ogen niet geloven …… en riep: “Waat bis se mich noe aan ut doon? Det is de jas van Truus en dae ich nog môt trök bringe. Det waas waal efkes sjrikke, zèk! Wat toen gedaan? Ben met zweet in de handen naar Truus gegaan en heb het haar toen netjes verteld, wat me was gebeurd. Och, zei Truus, dat kan de beste overkomen. Ze heeft er toen heel hartelijk om moeten lachen.
Riny
