9.8.06

Brandend zand.


.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Brandend zand en 'n verloren land
En 'n leven vol gevaar
Brandend zand berooft je bijna van 't verstand
En dat alles komt door haar
.
Zwarte Dino, jij wou Nina
Die met Rocco was verloofd
En toen Rocco werd gevonden
Werd jouw onschuld niet geloofd
.
Refrein:
.
In de haven van Marseille
Danst jouw Nina nu voor geld
Slechts de golven zingen zachtjes
Wat van Dino wordt verteld

Refrein:


Dag Har,
Ik kan geen betere omschrijving voor mijn situatie vinden dan "de rek eruit". Har ik heb nog steeds veel klachten, die zoals ooit Anneke Grõnloh zong: "berooft me van het verstand". Dit was tijdens de hitte, die we gehad hebben al helemaal. Ik hoopte dat het na de afkoeling beter zou gaan, maar "moeder Anna" is nog niet fit. "Moeder Anna" noem ik mij in mindere tijden.
Even naar het verhaal van je retraite. Mijn man Piet fietste in 1958 van Brouwhuis naar Venlo voor dezelfde retraite. Alleen ging hij vanwege zijn opkomst in militaire dienst (21 maanden). Heb jij ook nog op het knielbankje in je kamer over je toekomstig leven moeten denken, vraagt hij zich af?
Ik zelf was in 1956 in Valkenburg op "Zonnig Zuiden" in retraite als afscheid van de MULO "De Kreppel"Ik heb goede herinneringen aan die gewijde stilte, want vele jaren heb ik die rust in het klooster menigmaal bezocht. Soms dacht ik wel eens, er is een kloosterling aan mij verloren gegaan..........
Har ik vind je blog nog steeds gaaf, vooral die oude foto's die je erop gezet hebt. Ik hoop dat je nog even doorgaat. Misschien kom ik binnenkort weer op dreef. Ik blijf hopen en bewegen. Moet goed zijn.......
Vader Piet was 4 augustus 14 jaar overleden. Dat was in 1992 en voor mij "einde familie Kierkels". Jaren later heb ik nog eens contact gezocht met jou. Dat ik na zoveel jaren toch nog eens in contact zou komen met de familie Kierkels had ik nooit gedacht.
Anny